"It was September. In the last days when things are getting sad for no reason. The beach was so long and lonely with only about six people on it. The kids quit bouncing the ball because somehow the wind made them sad, too, whistling the way it did, and the kids sat down and felt autumn come along the endless shore." ( Ray Bradbury, "The Lake," )
'Aylardan eylül'dü. Her şeyin yok yere hüzünlenmeye başladığı son günler. Kumsal upuzun, geriye kalan beş altı kişiyle yapayalnızdı. Çocuklar artık top oynamayı bıraktılar, çünkü her nasılsa rüzgâr onları da üzmüştü, öyle ıslık çalar gibi estikçe, çocuklar da oturdular, sonbaharın sonsuz kıyı boyunca gelişini hissettiler.'
Ray Bradbury'nin 'Göl' adlı öyküsünü türkçe olarak aşağıdaki linkten dinleyebilirsiniz.
https://www.youtube.com/watch?v=A0jVUOE_QiA
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder